Did you come alone to Israel?

En daar ben ik weer, de laatste van de verhaaltjes. Ik was vorige keer gebleven bij dat ik in het geraniumhostel zat en overwoog vroegtijdig Haifa te verlaten voor Tel Aviv. En na het posten van dat verhaaltje heb ik dat ook gedaan; ik zat alleen in de tuin van het hostel met mn laptop en de enige aanspraak die ik van de twee enige dergtigers daar heb gehad is of ze mn aansteker mochten lenen. Kortgezegd echt een drama. Dus heb Florentine hostel maar een mailtje gestuurd dat ik gewoon ’s ochtends naar Akko zou gaan en dan naar Florentine. Ik ben toen mn laptop in mn kamer aan de lader gehangen, nog een rondje door Haifa centrum gelopen, een duur leffe biertje gedaan terwijl ik de bevestiging van Florentine binnen kreeg dat ik de laatste bunk had, nice!! Terug in t kukidenthostel maar een filmpje opgezet en op tijd gaan slapen.

De volgende morgen meteen opgestaan en zo snel mogelijk naar t treinstation gegaan en een retourtje Akko gefixed. Ik kwam 9.25 aan, daar maar een taxi gepakt naar het oude centrum en kon dus al om 9.30 beginnen, en er waren nog geen andere touristen, chill!! Ik had wel besloten om 15.00 de trein naar Haifa te pakken dus had tot 14.30. Eerst de eastern wall opgegaan, vervolgens half Akko doorkruist (Akko is echt een doolhof) op zoek naar de templar tunnel. Daar was niemand nog dus kon ik twee keer de tunnel af, er zaten stukjes bij die erg laag waren! Vervolgens de turkish bazaaar afgelopen, op naar t okashi museum: ik had van de betaalde attracties/landmarks een combikaart gehaald voor 38 shekel dus moest die sowieso ook doen en dat waren schilderijen. Abstract of impressionistisch enzo en daar heb ik niet zoveel mee, vind dat maar geklieder op een doek. Daarna via een andere soort arabische ‘winkelstraat’ nog 1.5 keer rondgedwaald op zoek naar the old fortress + the knights halls.

Gevonden, en bij de infobalie kreeg ik de opdracht mee eerst een audioguide te halen. Ik dacht fuck dit, dat is echt niet boeiend zo’n audioguide, had ik op mn allereeste reis in Seoul gedaan, moet je zo’n barcode scannen en dan wordt er droog wat verteld, nee ik ga wel gewoon zonder naar binnen en lees de engelse tekst. De man die mn ticket controleerde zei dat ik toch echt een audioguide moest halen, dat t echt niet zonder kon en ok nou vooruit dan maar. Guide gehaald tegen borg en naar binnen. En wat bleek nou, ze hadden hartstikke gelijk, dat ding is proximity gestuurd dus als ik in de buurt van een informatiebord kwam begon de guide heel levendig te vertellen maar na de tweede zaal zag ik ergens een video op de muur geprojecteerd en ja hoor warempel, kwam erbij in de buurt en hoorde het geluid ervan. Super leuk en speels gedaan allemaal, zo had je tekenfilmpjes met daarbij het geluid zoals dat in crusader era Akko heeft kunnen klinken, maar je had ook middeleeuwse spelletjes die je kon doen zoals touwringen werpen; ik heb het hele complex afgelopen om alle fragmenten te zien en horen. Aan t eind van de tour was er nog een tunnel, erg smal en toen ik deze uitliep stond ik opeens in de turkish bazaar haha. Guide ingeleverd, hapje gegeten bij de arabier – eigenijk wonen er alleen maar arabieren in t oude centrum van Akko - en de rest van mn combi gedaan plus nog wat gratis dingetjes maar t kon natuurlijk niet tippen aan de knights halls.

Om half 3 ben ik terug gaan lopen naar het treinstation, onderweg (Israel heeft free wifi op de stations en ook in de trein, die op t station werkt altijd die in de treinen soms) las ik een mailtje van Florentine dat er toch een mixup was, ze waren vergeten de bunk van hostelworld te halen bedacht ik, en dat ik eventueel op t dakterras kon slapen. Hmmpf, besloot in ieder geval dan sowieso maar naar Florentine te gaan, want nog een nacht nordicwalk-hostel wilde ik echt niet, haalde snel mn spullen op en mailde terug dat ik al onderweg was en dat we wel wat zouden regelen.

Iets meer dan een uurtje later met de slowtrain kwam ik weer aan op Tel Aviv HaHagana. Daar weer een mega grappig moment, een taxichauffeur zei ‘Taxi’ tegen me waarop ik ‘Nahh i know the way’. Hij: ‘but for how long’, ik: ’20 minutes’, hij ‘that long???’, ik: ‘Yup! 20 minutes… In the sun! I don’t have sun in my country!!’. Waarop ik lachend wegliep en hij ook moest lachen. Na mn heerlijke zonnige wandeling was ik eindelijk weer terug in florentine!

Het terugkeren bij een eerder hostel is iets wat ik niet vaak gedaan heb en ja het was anders, de canadezen en duitsers waren er niet meer. Mr liverpool was er uiteraard nog wel. Maar al snel leerden wij weer nieuwe mensen kennen en kon t feest weer beginnen, de goldstars vlogen er goed in. De twee franse meisjes die op mn laatste nacht van mn eerste verblijf kwamen daarbij met pastis aanzetten terwijl liverpool en ik een fles wijn wegwerkten en dat was alleen nog maar de fun op t dakterras. ’s Avonds zijn we gaan stappen, eerst naar Coffix – een 5 shekel drinks tent dus mega goedkoop en daarna naar Klika (hoop dat ik t goed spel), wat echt een supervette tent was; boven een soort bar, en beneden een club waar de beste psytrance gedraaid werd. En de tent stond aardig vol, op een maandag (wat hun dinsdag is)! Wow, Tel Aviv nightlife, you ARE amazing. Ik ben nog een hele tijd gebleven, en half 5 eens naar Florentine gegaan .

En toen was t dinsdag, mn laatste volle dag. Normaliter ga ik dan altijd wel ff shoppen maar daar had ik deze keer geen zin in. Nope, ik ben afgezien van een halfuurtje waarin ik even lunch ben wezen halen de rest van de dag flauwe grappen maken, af en toe een goldstar drinken en vervolgens nog meer lol op t dakterras machen. We zijn nog ff sushi wezen doen maar daarna weer verder met waar we gebleven waren. Dat zorgte er overigens wel voor dat uitgaan voor mij geen optie meer was, ben toen maar gewoon om 12 uur gaan slapen.

Ik werd echt verrot wakker, dacht zelfs ff dat ik ziek aan t worden was, heb echt 2 broodjes met jam moeten force-feeden, meer kreeg ik er echt niet in; het voelde in elk geval niet als een kater, maar denk dat het gewoon een totalitaire uitputtingsslag was afgelopen week. Maar goed het was tijd om afscheid van Florentine en de mensen te nemen, dus inpakken. Ik had mijn nieuwe iphonelader uitgeleend maar na afloop niet in mn bagage gestopt en hij niet meer op t dakterras. Hmpffg, nog nooit op een vakantie twee keer hetzelfde item verloren! Heb toen een charger geleend, gewacht to mn beide apparaten voldoende opgeladen waren en vertrokken naar Ben Gurion.

Aangekomen bij Ben Gurion Airport heb ik meegemaakt wat ik nooit dacht mee te maken; Een vragenvuur + totale omkering van mijzelf en mn bagage. Komt omdat ik wat shakey en duf was toen ik aankwam en mn boardingpass af gaf, plus dat die eerste security meneer door mn hele paspoort ging en een stempel van Maleisie zag, een Islamitisch land. De eerste meneer liet zich daarna vervangen door een meisje van 25-28 jaar oud ofzo die met nog heel veel meer vragen kwam. What was your reason for coming to Israel? Did you come alone to Israel. Why where you in Malaysia. Whats your job. Where did you stay? You like history; why Akko and not east-jerusalem? Whats the website of your company? (na bekijken van site) state the address of your company.. Het ging maar door en door ik begon nu echt nerveus te worden, straks kom ik er echt niet doorheen.. Op een gegeven moment zei ze ook, you look so nervous, waarop ik kon zeggen ja i feel a bit ill and now you are making me nervous. Toen ik dat gezegd had haalde zij weer haar supervisor erbij, die zich voorstelde als haar supervisor en zei: ik ga je misschien dezelfde vragen stellen en stelde een aantal van dezelfde vragen maar nu kon ik de antwoorden rustiger geven en uiteindelijk nam het eerste meisje me mee naar de fouileerafdeling, gaf de dame daar een instructie en ben ik helemaal opgekeerd, moest ook nog in een tweede scanner en tweede fouillering en 1 van die dames heeft echt mn hele tas gescanned op verboden stoffen maar was nu gewoon in orde want t ergste was geweest. Ze gingen nu toch niets vinden want dat had ik toch niet. Uiteindelijk kreeg ik na 50 minuten mn paspoort en boarding pass terug, kon ik langs immigration en de departure hall in.

Daar heb ik dus bij een variant op een burger king een ranchburger menu weggewerkt van 58 shekel en voelde me daarna vrij snel in 1 keer beter. Hoogstwaarschijnlijk dus een zouttekort ofzo, had eigenlijk eerst ff goed moeten buffelen in plaats van denken dat doe ik na de douane wel want als ik ff me wat lekkerder had gevoeld had ik gewoon een serie van grappen gemaakt, ook over Malaysia. Gewoon gezegd dat ik een backpacker zonder backpack ben ofzo. Dat vertrekkende mensen even een intervieuwtje krijgen is normaal in Israel maar doordat ik ook duf oogde en niet me normaal doorheen lach leek ik nerveus. Ik werd dat uiteraard ook wel op een gegeven moment, maar ja er flitsen dan wel even een paar afleveringen Border Security door je hoofd.

Nah dat was het dan, Israel in 8 dagen. Enorm gelachen, ben nog steeds dol op backpacken (met of zonder backpack dus) en Israel was een leuke, dure, veilige en makkelijk in rond te komen landje wat veel aan impressies te bieden heeft.